Başaran Çocukların Aileleri Ne Yapıyor?

Merhaba:)

Yıllardır özel gereksinimli çocuklarla çalışıyoruz biliyosunuz..

Herbirinin farklı özellikleri var..

Bence bizim işimizin en güzel yanı da bu..

Hiçbir çocuk bir diğerinin aynısı değil!

Bunu hepimiz bilmemize rağmen, en sık sorulan iki soruya bir açıklık getirmek istedim..

Bağımsızlaşan çocuk varmı?

Nasıl oldu?

Evet bağımsızlaşan pek çok çocuğumuz var:)

Şimdi birinin fotoğrafını koysam diğeri üzülür..

Bildik resimler en iyisi:)

Her insan gibi bağımsızlaşma sürecine halen devam ediyorlar üstelik..

Git gide daha hayatın içine giriyorlar..

Git gide daha serbest yaşıyorlar..

Onlar bizim gururumuz..

Yürüyorlar!

Konuşuyorlar!

Espri yapıyorlar!

Okula başlıyorlar..

Kaynaşıyorlar..Bütünleşiyorlar..

Müsamerelere katılıyorlar..

Bikaç saat de olsa bağımsız etkinlik yapıyorlar..

Okulda yeni arkadaşlarla dostluk kuruyorlar..

Kendi yiyeceklerini hazırlıyorlar..

Kendileri giyinip soyunuyorlar..

Bağımsız spor yapıyorlar..

Belirli bir dalda sanatçı yada sporcu oluyorlar..

Çalışıyorlar..

Hatta evde yalnız bile kalıyorlar..

Evet aynen öyle! :)

İnanmazsanız gelin görün tanıştıralım sizi..

Peki nasıl?

Üzgünüm mucize terapiyle değil..

Kusursuz yoğuuun terapiyle dememi bekliyorsanız o da tek başına yeterli değil..

Pek çoğunun o kadar yoğun eğitim için imkanı yok..

Başarılarının sırrı "Ailelerinin davranışları"

Bence çocukları bu kurtarıyor..

İçlerinde varsa bir potansiyel..

O çıkarıyor ortaya başka bişey değil!

Bu yazımda başaran çocukların ailelerinin ortak özelliklerini paylaşacağım sizlerle:

Bi kere, bu ailelerin kafasında sadece "bağımsızlaştırma" var.

İnançları hiç bitmiyor!

Çocuğundan umudu hiç kesmiyorlar!

Deneyimlemesine izin veriyorlar..

Yani, çocuğunun yürümesini görmeden önce defalarca düşmesine izin veren ailelerden bahsediyorum..

İzin veriyor ki kalksın ve devam etsin..

Tabi çocuğun öz saygısını koruyarak..

Onun yerine konuşmuyor ki çocuğu konuşsun..

Konuşmasa bile anlatsın derdini..

"Onun için yapmak" ve "onun yerine yapmak" arasındaki farkı çok iyi biliyor yukarıdaki çocukların aileleri..

Çocuklarına ve kendilerine acımayı bırakalı yıllar olmuş yukarıdaki ailelerin..

Eğitim ve terapinin sadece bir "araç" olduğunu adı gibi iyi biliyorlar..

Eğitimci ve terapistleri, onlar kadar iyi öğretebilmek için izliyorlar..

Çünkü birtek "ebeveyn" in bedava olduğunu çok iyi biliyorlar..

Bilimselliği kanıtlanmamış tedavilere değil, sadece kendilerine yatırım yapıyorlar..

Her aile eğitimine katılıyorlar, takip ediyorlar..

Çok iyi paslaşıyorlar uzmanlarla..

Üzüm yeme derdindeler, bağcıyı dövme değil..

İletişimi çok iyi biliyorlar..

İletişimi güçlü olan bir aileye "hayır" demek çok zordur.. Çözmüşler:)

Okullarla, bakıcısıyla, kurumlarla iletişimleri çok güçlü.. 

İşlerini çok iyi hallediyorlar..

Asap bozucu durumlarda yakınmak yerine direk o işi çözmeyi amaç ediniyorlar.. 

Kendilerini de çocuklarını da fazla strese sokmuyorlar.. Ortamda stres varsa korunmayı çok iyi biliyorlar..

Kendilerine günde yarım saat de olsa vakit ayırıyorlar..

Hedef belirliyor ve onu uyguluyorlar..

Yalan ve doğruyu çok iyi ayırd ediyorlar..

Özel gereksinimli çocuğu olan dostları var tabi, birbirlerini anlamak çok önemli.. 

Ama daha çok diğerleriyle arkadaşlık ediyorlar..Öyle tercih ediyorlar..

Sebebini sorduğumda hep aynı cevabı alıyorum..

"Onlarla normali yaşıyorum"

Tüm aileyi hatta sülaleyi çaktırmadan organize edip yönetiyorlar..

Bu sayede bedava yedek oyuncular tutuyorlar hep yanlarında..

Tekrar ediyorum "herkesle çok iyi iletişiyorlar" :)

Hacettepe'de Sosyal Psikoloji yüksek lisans tezimin konusuydu özel gereksinimli çocuk ailelerinin sosyal davranışı..

Başaran çocukların aileleri işte bu özellikleri taşıyorlar :))

Farkında mısınız?

O aileler zenginler demedim çünkü çoğu değil..

O aileler eğitimliler de demedim çünkü çoğu değil..

Çocukları zaten iyi durumdaydı da demedim çünkü çoğunun ciddi sıkıntıları vardı..

Uzun lafın kısası,

Ben aslında şunu dedim..

Çocuğunu hayata kaynaştırmak için, başarılı olan ailelerin kullandığı akılcı yolları görelim dedim:)

Neden olmasın?

Siz de yapabilirsiniz..

Bir de buradan bakalım hikayeye ne dersiniz?

Sizlere işinize yarayacak becerileri kazandırmaya gönül verdim..

Bir abla ve Bir profesyonel olarak anlatacaklarımı dinlemek isterseniz 

sizleri aile eğitim seminerlerimize bekliyoruz.. En çok da sağlıklı iletişimi konuşmak için..

Aile Seminerlerimizden Bazıları:

"Özel çocuğumun özel koçuyum"

"İletişimi kullanıyorum işimi hallediyorum"

"Biz ailece bir bütünüz"

"Artık herkes istediğim gibi davranıyor"

"Benim güzel kardeşim hoşgeldin"

"Yoldayım,yolda kalacağım"

"Günlük programım var, o halde ben de varım"

3 Haziran 2014 de Gokkuşağı ilköğretim okulunda bir yeni ücretsiz seminer daha var. Bekleriz:)

Sevgiler..