Çok yönlü etkinlik: Kahvaltı Hazırlıyorum

Merhaba:)

Görüyorum ki tüm dünyayı saran "homeschool" uygulamaları ülkemizde de gittikçe popüler olmaya başladı:)

Pek çok anne/baba süper bilinçli sorularıyla ben ve ekip arkadaşlarıma danışır oldu.. Bunun için facebook, instagram ve pinterest e şükranlarımızı sunarız:) 

Çocuğuyla eğlenmeyi bilen aileleri seviyorum, veee hoş bir etkinliğimizi paylaşmaya başlıyorum ;) 

Bu etkinlikte kızım Alya kardeşi Alp'e kahvaltı hazırlıyor. 

Bir taraftan da, motor planlama dahil pek çok şeyi aynı anda çalışmış oluyor:)

Örtünün üzerinde ihtiyacı olan malzemeleri karışık olarak koyduk. 

Hedef: Her turda ellerinin tutabildiği kadar malzemeyi almak, malzemeleri düşürmeden zıplayarak tepsiye ulaşmak ve tepside kahvaltıyı hazırlamak.

Yerdeki seksekimsi oluşum, elektrik bantlarıyla yaptığımız bir şey:) Hep orda duruyor. Misafirlerden utanmıyoruz efem, napalım çocuklu ev:)

Bu aşağıdaki yeşil kutu bulaşıkları koyduğu yer:) Tavada yumurtayı pişirince bulaşık kutusuna atıyor mesela.. Yada çay koyunca boşalan çaydanlığı koyuyor..( Hep planlama becerisi için bunlar) 

Oyunumuza şöyle başlıyoruz:

Önce biz yapıyoruz, yaparken anlatıyoruz ve bitirince ondan yapmasını istiyoruz. 

Bazen buna gıcık oluyor o zaman direk kendisi yapmaya çalışıyor hep birlikte eğleniyoruz:) 

Ya da biraz sözel yönergeyle destek olabiliriz :) 

Bir kaç turda tepsiyi hazırlamış oluyor ve sonunda kardeşine kahvaltısını yediriyor:) 

Alya biraz anaç bir kişiliğe sahip:) Birilerine yemek yedirmek, ilgilenmek bakmak çok hoşuna gidiyor. 

Zavallı Alp de bu şevkatten nasibini alıyor:)) Sormayın her oyunda oğlum ya bebek, ya hasta ya da yaşlı:)))

Neyse oyunumuza dönelim..

Fazla kalabalık eşya koymamak lazım, bunalabilir:)

Malzemeler basit evcilik malzemeleri. Yumuşak olanların çoğu Ikea:)

Tabi turlar sırasında motivasyon sağlamak için Alp ve biz çılgın tezahüratlar yapıyoruz:) 

"Acıktık aacıktık" gibi:)

Bu oyunu aynı malzemelerle bir kaç kez oynayabiliriz. Malzemeleri her seferinde daha doğru sırayla, daha az ipucuna ihtiyaç duyarak, daha çabuk ve gittikça daha kendinden emin hazırladığını göreceksiniz. 

Aile eğitimlerimizi alanlar bilir, o ustalaştığında takındığı kendinden emin hal 4. evreye geldiğini gösterir;)

Burada önemli olan nokta şu, biz ipucu 

vermeyi kestiğimizde çocuğumuz sıralamayı unutuyorsa, şaşırıyorsa ne yapmalıyız?

Öncelikle stres yapmasına gerek yok eğleniyoruz dimi? :) Halimiz, tavrımız eğleniyor olursa o da hata yapmaya o kadar çok bozulmaz. 

Unutuyorsa demek ki destekle denemeye devam. Belli ki yaptığımız tekrar sayısı bu etkinliği bağımsız yapmak için yeterli diil. Beyin sık tekrarlarla öğrenir:)

Belki de ipucu vermemize fazla alışmıştır. Hep ipucu bekliyordur?

Bunun önüne geçmek için, birkaç denemeden sonra artık ipucu vermeden güçlü koçluk soruları sorabiliriz.. 

Sence ne kaldı? Evet sıradaki? Gibi..

Zorlanıyorsa oyunu yarım bırakmasına izin vermemek gerek bence. Biraz destek verip kendi bitirmesine izin vermeliyiz. Olumlu deneyimi yaşamadan bırakmak onu başarısız hissettirir. 

Unutmayalım ki "özgüven" denilen şey, günün birinde acımasız bir sınıf arkadaşının çocuğumuzu aşağılamasıyla yerlebir olmuyor. 

Öncesinde "evde bizimleyken kendini ne kadar başarısız hissetti acaba" diye düşünmek gerek:( Kaç kere seviyesine göre fazla zor bir etkinliği deneyip yarım bırakmasını izledik? Kaç kere "Dur öyle değil" diyip elinden alıp biz yaptık? Kaç kere "hayır annecim öyle mi dedim sana, böyle yapıcaksın işte çok basit" cümlesinin ardından kendini çok kötü hissettiğini farketmedik? Bunlardan kaç kere olduysa, o acımasız arkadaşın bir cümlesi o kadar büyük bir hızla nakavt ediyor çocuğumuzu. 

Ne gerek var dimi? Eğlenmek lazııım.. Esnemek lazııım.. Hatasız olmanın "sağlıksız" olduğunu öğretmek lazıım:) 

Neyse geçelim bunları..

Peki bu oyunu neden oynadık?

Yeni nesil Montessoricileriz biz, kendi kahvaltımızı kendimiz hazırlarız. 

Tepside sunulan "pratik hayat" etkinliklerine yeni bir yorum getirmek istedim:)

Ve biraz evcilik oynamak istedim,

Alp de oyunun içinde olsun istedim, 

Organizasyon, planlama ve kısa süreli bellek çalışmak istedim, 

Zıplamayı sevsin istedim,

Biraz hız çalışmak istedim (hızlanma ve seri hareket etme, planlama  becerisi ile direk ilişkilidir) 

Ve en önemlisi çocuklarımla biraz eğlenmek istedim, eğitim bahane :))

Not: 

Hareketli oyunları beyin gelişimi ile açıklayabileceğim yüzlerce sebep nedeniyle çoooook seviyoruz biz:) 

Sevgiler:)