Misafirlikte Huzurlu Çocuklar: Seyahat Notları🚙

Merhaba🌸

Biz her yıl olduğu gibi bu Ramazan bayramını da eşimin memleketinde, Kastamonu'da geçirdik. Kurban bayramını ise benim memleketimde Afyon'da geçiriyoruz biliyorsunuz😊 

Anne de baba da akrabalarına düşkün olunca bayramlarda tatile gitmek, memlekete gitmek demek oluyor bizimkiler için👧🏻👦🏼

Yoğundu program😊

Geçtiğimiz senelerde bir günlük sabahtan çıkar tüm akrabaları gezer akşam evimize dönerdik.. Bu sefer 4 gün kaldık.. 

Oldukça uyumlulardı.. Tüm büyüklerden maşallahları topladılar💙 

Büyüdüklerini farkettim bu yıl💕 Ancak bu kadar uyumlu olmalarında çevre düzenlemesi çalışmalarımızın oldukça etkili olduğunu düşünüyorum. 

Her gün Kastamonu'nun bir başka ilçesini gezmeye gittik. Arabada virajlı yollarda 1-2 saat yol yaptılar🚙 

İndik bindik, genelde yetişkinler için hoş olan manzara, mangal, balık,çay olayına girdik bol bol🙈

 Hep özenirdim turistlerin çocukları seyahatte gık çıkarmadan mutlu mutlu gezerken.. Bu yıl aynı o moddaydı bizimkiler.. 

Peki nasıl oldu bu iş?

Formül basit aslında..

3 mühim strateji kullandık hep: 

1.Hazırlıklı ol

2.İhtiyacını gör analiz et, imkanların dahilinde ihtiyacına cevap ver. 

3.Çocuk patlamadan rahatlamasını sağla-2 saat kazan

1.Strateji: Hazırlıklı ol

Önceden güzel oyun pad leri hazırladım özendim bezendim😊

🍀Sevebilecekleri oyun konseptlerini A3 e basıp lamine ettim. Bunlar gerçekten hayatımı kurtardı. 

🍀Meşhur yastıklı kahvaltı tepsilerimiz bir başka hayat kurtarıcı oldu. Çalışma, oyun ve yemekleri bunlarla hallettik.

Bu tepsiye ek olarak kendi sevdikleri bardak ve birkaç küçük detayı kahvaltıda hazırlamak müthiş işe yarıyor. Güne iyi başlayınca gerisi kolay geliyor😉

🍀Issız adaya düşsem diye başlayan bir durumu hayal ederek yanıma çeşit çeşit uzun oyalamalı etkinlikler aldım. Hamur, kinetik kum, kartlar, çiftlik hayvanları, boya kalemleri vs vs. Tabi ki sadık dostum jumbo boy kilitli poşetlerle organize ettim hepsini🤓👍🏻

🍀Sık sık sevdikleri yiyeceklerden oluşan bir derleme yaptım. Çünkü gittiğimiz yerlerde damak tadlarına göre bişey yiyemeyince aç kalıp arızaya bağlamalarını istemedim. Vee günlük yenmesi gereken protein sebze zart zurt takıntılarımı Ankara'da bıraktım. Yol hali, ne bulursak onu yesinler "karınları doysun yeter" mottosuyla çıktım yola😉

🍀Ayaklarda her daim olmazsa olmazımız slipstop patikler çok çok işime yaradı. Eşimin ananesi başta olmak üzere çocukların üzerine titreyen bol miktarda anaç orta yaşlı kişinin bulunduğu bir eve gidiyorduk. Ancak malumunuz "taşa basmasın çocuk, yalınayak gezme yavrum, üşüdü ayakları bişey giydir Damla" gibi cümleleri hiç duymadık bu tatilde😂

Çünkü patikleri giydirdim ve saldım bahçeye🙃 Eve girerken hijyen kurallarını delmemek için sabunlu bezle patiklerin altını sildik efenim merak etmeyiniiiz😉 

Ayrıca beni de akraba ziyaretlerinde türlü komik duruma sokan misafir terliklerinden kurtardı bu patikler. 

Bulandan Allah razı olsun😂

🍀Ve bir diğer mühim konu ise uyku kolaylaştırıcı çevre düzenlemeleriydi. 

Babayla birisi, anneyle birisi yatar şeklinde düşünmüştük başta. Sonra baktık ayrı odalarda tadı olmayacak, 4 ümüzün de ayrılmayacağı bir çözüm geldi aklımıza. Her çocuk yer yatağına bayılır😉

Ve bir de gece uyku kolaylaştırıcı birkaç minik detayı da unutmazsanız herşey müthiş kolay olur😴

Strateji 2: İhtiyacını gör analiz et, imkanların dahilinde ihtiyacına cevap ver. 

🍀Kaldığımız ev tipik eski tarz bir Kastamonu eviydi🏡 Buraya bayılıyorum💕 Ancak kırılacak eşya da çok tabi😁 Babannemizden izin isteyerek kullanılmayan bir odaya inceden yerleştik arkadaşlarla👧🏻👦🏼 

Bizimkilere doğduklarından beri gittiğimiz her yerde bir örtü açarım. O örtünün sınırlarında çılgın dünyalara yolculuk yaparlar. 

Köşeye serilen oyun örtüsü/kilimi bizim ailede ne demektir bilir misiniz? "İhtiyacın olur küçüğüm, oynamak dağıtmak istersin. Burası senin alanın istediğin gibi gönlünce oyna burada. Burada dağınıklık serbest. "

Şu manaya da gelir aynı zamanda "Bu örtünün dışını dağıtmak yok" . Ancak hiçbir zaman dile getirmeye gerek kalmamıştır bu cümleyi. 

İçtenlikle halden anlarsanız, çocuklar da halden anlıyor. Yıllardır defalarca deneyimledim. Olay burada bitiyor. 

Önce ben onların ihtiyacını görüyorum. Gidermeleri için imkanlar dahilinde olanak sağlıyorum. Sonra onlar benimle hep işbirliği yapıyor👧🏻👦🏼

Dikkat edin. Ailede bir hala/yenge/teyze biri vardır. Kanter içinde oynayan çocuklar istemeden buz gibi karpuzu hazır eden kişidir hani o. Sessizce verir ve gülümser. Bildiniz mi?😊 O kişiyi çocuklar oynarken "yapma, etme" derken hiç görmezsiniz ama çocuklar onun sözünden hiç çıkmaz niyeyse. Benim de vardı böyle akrabalarım. 

Örnek aldım onları hep.. Öyle kişilerin kurduğu iletişim kalitesi çok yüksektir çocuklarla. 

Bakınca gören insan az bulunur. "Görmeyi" öğretiyoruz biz anaokulumuzda öğretmenlere. Görmeyi öğrenince çocukla yüksek kalitede bir ilişki çıkar ortaya. Sonrası kendiliğinden gelir zaten.. 

Size de "Çocuğumun Koçuyum" aile eğitim seminerlerinde "bakınca görmeyi" öğretmeye çalışıyorum aslında. 

O seviyede bir ilişki kurmak, her ebevyne nasip olmuyor maalesef. 

Kurabilene helal olsun, hayatta olduğu sürece o ilişki kopmuyor. 

🍀 Eğitimlere katılanlar bilir, temel fiziksel ihtiyaçları detaylı olarak konuşuyoruz. Ancak bu yazımda temel sosyal ihtiyaçlardan bahsetmek istedim. 

Unutmayalım ki 0-6 yaş çocuğunun temel sosyal ihtiyacı, iki insan görmek ve biraz açılmak değildir. O biz yetişkinlerin ihtiyacı karıştırmayalım😅 

Onların temel sosyal ihtiyacı oyun oynamaktır. Gittiğimiz yerlerde sandalyede hareketsiz çiçek olup oturmasını beklemek çok acımazca gelir bana hep. Bedeninin rahat hareket edeceği tek yer, bildiğiniz yerler aslında. Yerde oturmak ister her çocuk. 

Ancak madem biz titiz annelerin eline düştüler, bari yanımızda kilim götürelim de rahatça ihtiyacını gidersin çocuklar. 

🍀Eveeet bir başka mühim düzenleme ise arılı meşhur çantamızdı tabi ki😊 

Gittiğimiz her yere o çantadaki oyuncaklar ve kilimleriyle gittiğimiz için tepeme tepeme çıkmadılar💕 Huzurla "karizmatik gelin" sıfatımı korudum😉

🍀Çantanın içine ses yapmayan çevreye fırlatmalı vs şeyler gibi zarar vermeyen oyuncaklar koyarsak, çok sevimli buluyor hep yan masalardakiler onları👧🏻👦🏼 Takipçi dostlar bilir yaz kış böyleyiz biz hep😊 #tabletsizdeolur etiketiyle benzer çözümleri paylaşıyorum instagramda.

🍀Yedeklerle gezmek mühim bir de. Gittiğimiz her yerde dereye, denize giren bir aile olduğumuz için yedeksiz çıkmam, çıkamaaam 😉

🍀Çocuklara seyahatte ana öğün dayatması yapılmasını çok ütopik bulan bir anneyim ben. Yolculuk boyunca 2 saatte bir sağlıklı bir tabakla karşılarına çıkmayı tercih ediyorum. Müthiş seviniyorlar😍 ve anaöğünü yerken nazlanan ikili, aynı ölçüdeki sürpriz yiyeceklere asla hayır demiyor😉

Sürpriz yiyecek de ne? Peynir, biber, Kastamonu simiti.. Duruma göre kuru köfte,dolma, meyve kurusu, anne cipsi, avokado, anne kurabiyesi vs vs.

Varsın iki köfte az yesin akşam yemeğinde hiçbişey olmaz.. Tatildeyiz eve gidince düzenimizi oturturuz yine. Orada germenin alemi yok çocukları😉

🍀Ve merak edenler için bu bayram çikolata ve şeker için çocuklarımıza hiç uyarı yapmadık. Yani müdahale etmedik. Oralı bile olmadık.

Bazı evlerde girince ortadan kaldırdım itiraf ediyorum😂 

Ancak çoğu evde inanılmaz olgun davranıp renkli şekeri ikram edilince aldılar. Yemediler😳 

Ve yemeyip bana getirdiklerinde ailece ne isteseler bulup getirecek kıvamda gururlandık kendileriyle🤓👍🏻 

Gece yarısı haşlanmış mısır için ayaklanmışlığı var büyükbabamızın o derece💕

Peki bu nasıl oldu? Yani nasıl cozutup şeker komasına girmediler? 

Zaten bu konuda oldukça bilinçliler, ancak şeker bayramı zorlu bir süreçti onlar için. Ne de olsa çocuklar😔 

Öncesinde konuştuk tabi.. 

"Eski zamanlarda şekerler benim evde yaptığım dondurmalar kadar sağlıklıydı. Çocuklar çok severdi. Şimdi yaşlı amcalar teyzeler şekerleri yine sağlıklı sanıyor ama boyayla yaptıklarını bilmiyorlar. İkram ediyolar çocuklara. Biz de ne yapalım onlar üzlmesin diye alalım ikramlarını. Çikolataların bazılarını yiyelim şekerleri napacağımıza birlikte karar verelim" dedik. 

Şeker ihtiyacını az miktar meyve kurusuyla giderebiliyormuşuz deneyerek öğrenmiş oldum👍🏻 Renkli ve jelibonumsu olduğu için ilaç gibi geldi bu bayram. 

Ve biraz çikolata yediler canıım, o kadar da olur😌

🍀Yolda giderken miğdeleri bulanmasın diye hızlı akan görüntüyü beyaz battaniye ile kestik. 

Bu sayede pek çok kez masada etkinlik yapabildiler. Çocuklar uzun süre oyalanmadan oturamazlar. Hareket ettiremiyorsak, tablet gibi görsel uyaranla sakinleşemiyorlarsa, ellerini oyalayacak etkinlikler sağlamak durumundayız. Ya da şen şakrak sohbetlere de bayılırlar ama şahsen benim de yolda miğdem çok bulanır hiç konuşasım olmaz😓

Ellerini oyalayacak etkinliklerle çocukluk yıllarımızı aratmayan sükünette bir doğal yolculuk yaşadık. 

Strateji 3: Çocuk patlamadan rahatlamasını sağla

🍀Ve tamam itiraf ediyorum. Koltuk arkası ekranlarını, her yolculukta bir 20 dk kadar kullandık🙈

Yolculuğun sonuna doğru patlamalarına yakınken başlayan "Tom ve Jerry" ye şükranlarımızı sunduk😂 

En azından youtube daki okb yi tetiklediğini düşündüğüm sürekli tekrarlayan baby finger videolarını izlemediler diye avutmaktayım kendimi🤔

Yasak yok bizde. Kararında deneyim var herşeyden. 

🍀Kastamonu'nun Çatalzeytin ilçesine gittik. Yaklaşık 2 saat virajlı yola dayandılar🚙😁

Kayınpederimi görmeye gelen pek çok kişiyle bayramlaşmamız boyunca sabırla beklediler👧🏻👦🏼

Ancak hepbirlikte yemeğe gittiğimizde bürokratik ve resmi bir ortam olduğu için büyükbabaya ulaşamadılar. 

Eğlenceli bir ortam değildi onlar için tabi.. Yine de iyi idare ettiler. Sonlara doğru ikisi de sudan sebeplerle küçük patlamalar yaşadılar. Bunların artçı olduğunu farkettik babalarıyla.. Büyük patlama yaklaşıyordu😱

Hemen uzaklaştık biraz oradan. Göz hizzasında tatlı tatlı konuştuk. Durumu onlara anlattık. "Yol boyunca harikaydınız. Sizinle daha çok denize girmek istedik ama hava çok soğudu. Şimdi burada büyükbabanızı çok seven amcalarla yemek yiyoruz. Çok acıktık. Burada karnımızı doyurana kadar biraz oynayabilir misiniz? Ağladığınızda çok zor durumda kalacağız. Büyükbabanız bizimle günlerdir oyunlar oynuyor bizi mutlu ediyor şimdi onu üzmesek olur mu?" diye anlattık. Sonra klasik kompresyonlu sarılmamızı yaptık. Paylaşımlarımdan zaman zaman takip edebilirsiniz, onları rahatlatmak için çok sık kullandığım bir yöntemdir. 

Oldukça rahatladılar😌

Rahatladılar diye eski ortama dönmek onlara anlayışsızlık olurdu. 

Arkadaki boş masaya geçtik.. Acil durum legosunu devreye soktuk. Ve 45-50 dk güzel güzel oynadılar💕

Ben de aradan köfteleri balıkları yutturdum çaktırmadan😋

Sonunda büyükbabaya da yanaştılar tabi 😂💕

Lastik patlamadan önlem almak candır👍🏻

🍀Dönüşte dondurmayla gönüllerini aldık. Ancak bu ödülünüz falan demedik. Ödül de olsa bu "bu ödülün" diye dillendirilmez. Evcil hayvan diil ki onlar çocuk☺️  Ödül yerine "Bu da benden sana bir güzellik, bir sürpriz, bir hediye" gibi ifadeler kullanmayı tercih ediyoruz biz. 

Tekrar tekrar sakin kaldıkları için onları taktir ettik. Taktir konusunu hiç unutmamak gerek. Onlar bizim yol arkadaşlığımızı yaptılar. Küçücük halleriyle büyük yolculukları tolere ettiler. Taktir edilmeyi fazlasıyla hakettiler. Kalpten söylenen "Seninle gurur duydum, teşekkür ederim, seninle yolculuk çok eğlenceliydi" cümleleri bir çocuk için  kocaman bir oyuncaktan daha mutlu edicidir. 

İlişki vermezsek ilişki bekleyemeyiz😊

Seyahatimiz bittiğinde, birbirimize anlayış  gösterdikçe muhteşem deneyimleri koymuştuk cebimize.. 

Biz babanneyi büyükbabayı sevdiğimiz için oradaydık bu bayram💕 

Çocuklarımız sıradan bir bayram yaşayabildiği için şanslıydık. 

Benim size anlattıklarım yeni nesil çocukların, sıradan bir bayram yaşamasını kolaylaştıracak yöntemler.. 

Kimbilir? Belki Kurban bayramında memlekete düşer yollar? 

Bu yazıyı tekrar okumadan çıkmayın yola😉

Sevgiler🌸