Okula Giderken Neden Ağlar Çocuk😭?


BloggerImage

Merhaba🌸 Böyle bir mesajı sizden de alıyorum arada, işin garip tarafı bizde de oluyor bazı çocuklarda 😊


Hadi konuşalım: Bir çocuk kreşe giderken nie ağlar?


Evdeki koşullar, okuldakine göre bariz şekilde cazipse ağlar çocuk😔 Ben olsam, evimde mis gibi tv karşısında oyunla kahvaltı yediren annemin/ananemin/dadımın yanında dünyanın enn tatlı kreşini de sabahın köründe hayatta tercih etmem çok haklı bence çocuklar 😊

Ne yapmak lazım? Evi cazip kılan uygulamaları biraz normalize etmek lazım. Masada yemeye teşvik etmek, aynı yatakta uyumak, sürekli birebir yetişkin ilgisi hallerini yavaş yavaş azaltmak lazım.


Normalde 10.00 gibi tatlı tatlı kendim uyanırken, o gıcık okul sabahları erkenden(şuan çoğumuz hava karanlıkken kalkıyoruz) kalkıp gelmek manasızdır çocuk için. Ve yine çok haklıdır ağlamakta 😊

Ne yapmak lazım?

Okula başlamadan önce sabah erken kalkma rutinini bi oluşturmak lazım. 


En özel ilgi olan anaokulunda bile, dünyanın her yerinde 12 de 10 da bir çocuğa birebir ilgi düşer. Evde yanında yetişkin olmadan oynamayı henüz öğrenememiş bir çocuk için yaşı kaç olursa olsun, okul bir kabustur. Çünkü planlayamaz ve kendi oynayamazken o saatler bi türlü geçmez. 

Ne yapmak lazım? Evde bağımsız oyun oynama becerisi için her gün kendinizi biraz biraz çekerek, kendi oynama süresini uzatmak lazım ki uyum sağlasın. 


Her ağladığında hiçbişey alamasa da ilgi alan bir çocuk için ağlayarak evden çıkmamayı denemek çok mantıklıdır. Ağlasa da "anneler babalar işe-çocuklar okula gider" i açıklayarak mutlaka mutlaka çocuğu okula götürmelisiniz. Gerekirse okulda mutlu mu diye onu teslim ettikten sonra bakın camdan sınıfa, gerekirse nöbet tutun okulda, ama onu iradeli bir şekilde getirin okula 😊 Bir kere bile ağlayarak evde kalması mümkün olursa yandınız demektir😰 bidaha çıkmamak için daha daha şiddetli ağlayacaktır. 


Okulda yemek uyku oyun halleri eve benzer şekilde ise uyumu kolaylaşır. Ancak evde yaşıtı çocuk yoktur 😊 Buna önceden alıştırmak mümkün değildir. Ve belki de yetişkinlerle arası harika olan çocuk akran görünce ne yapacağını bilemiyordur😊 Yetişkine tatlı sözlerle herşeyi yaptırabilirken, yaşıtının tatlı söz falan umrunda diildir 😂 Haliyle bu durum yetişkini yönetmeye alışmış bir minnakı oldukça sersemleterek şok etkisi yaşamasına sebep olur 😳

Ne yapmak lazım?

Akranıyla eşit şartlarda oynamaya alışması için ona biraz zaman vermek gerekir😊


Okula getiren kişinin ağlamalar karşısındaki tereddütü beden diline de müthiş yansır ve yeni nesil her çocuk o tereddütü şak anlar 😏 ve çok haklı olarak şansını bir dener. 

Ne yapmak lazım?

Okula getirirken arabadan çıkınca kucakta dramatik hallerde değil de, kendisinin yürümesine imkan sağlar hallerde okula bırakmak lazım. Bırakırken net, kararlı sakin güvenli ve gülümseyen bir halde olduğunuzda her gün ağlamanın biraz daha azaldığını göreceksiniz 😊

Eğer okula güvenemediyseniz (ki insanlık hali olabilir) çocuğunuz sınıfa çıktıktan sonra, arabanızı camdan göremeyeceği bir yere park edin ve gidin sınıf camından izleyin.. Havayı koklayın bi anlayın ne oluyor çıkınca sınıfa? 

Genelde annenin gittiğine emin olunca hop "selam arkadaşlar ben geldim" moduna geçerler😂


Bunların hepsini gerçekten layıkıyla uyguladınız, aradan 4-5 hafta geçti ve hala ağlıyorsa "okulda mutsuz mu?" Sorusu gündeme gelmelidir. Okulda koşullar mümkün olduğunca iyileştirilmeye çalışılır.Belki sınıf değişikliği mümkün olur.  Hala olmadıysa bir başka alternatif okul düşünülebilir artık 😊 Dünyanın sonu değildir. Sadece çocuğa "Ağladın da ondan artık gitmiyoruz denmez de, bak senin için bu okul da uygunmuş tatlım" denir usulen 😊 Başka okulda çok ağladığı için okul değiştirildiği onun yanında başkalarıyla konuşulmaz, ima edilmez😊 Durumu anlarsa aynı taktikleri hevesi geçince yeni okul için de deneyecektir çünkü 😔 Unutmayınız.. 

Nihai hedef, evdeki güzel günlere dönmektir çocuk için😉


Ona bu haklı mücadelesinde biraz sabır, biraz anlayış göstermek düşer ebeveynlere.. 


Sağlıklı eğitim görebileceği, bol akranlı, bol eşit şartların olduğu, şevkatli ama kurallı bir okul bulmak zor değil.. Önce neye konsantre olmanız gerektiğini kaçırmayın yeter😊


Önce okul fikrine adapte olmaktır amaç, sonra okula alışmak ve sonra okulu sevmek normal bir süreçtir günümüz minnakları için😊


Biliyor musunuz? Okula alışma sürecinde 5-6 hafta boyunca ailesine kök söktüren çok yaratıcı minnaklarımız var şuanda okulumuzda😊 Neler neler denediler😊 Ağlarken kusmayı bile adet edinen, yerlerde sürünerek her türlü numarayı sergileyen, müthiş dramatik cümleler kuran, o halde bile acayip tatlı olan, yarım metre boyunda küçük insanlar alıştırdık biz okula 👬👭👫  Aileleriyle omuz omuza çalıştık.. Doğru yöntemleri uyguladık.. Alıştılar mis gibi.. Ve şuan akşam aileleri biraz erken gelirse bozuluyorlar "oyunum yarım kaldı nie geldin" diye 😂 İnanmazsanız gelin bir gün, tanıştırayım sizi böyle birkaç aile ile.. Hikayeler onlarda asıl.. Anlatsınlar size başlarına gelenleri, başarı hikayelerini..

Yazsam roman olur tadındadır anlatacakları, şahidim ben😊


Bu arada, oğlum Alp de ara ara ananede kalma şansını ağlayarak denemiyor değil.. Ananenin evindeki imkanlarla yarışamaz tabi bizim okul😏🍤🍡🍰🍭🍦🖥🎁🎉 Alp bazen öyle bir moda giriyor ki arabada😭, tüm gün okulda mutlu keyifli hallerini görmesem bizim okuldan şüphe ederdim 😂 


Bazı yeni nesil minnakları okula getirmek zor iş.. Allah hepimize kolaylık versin💕

Yorumlar

Popüler Yayınlar